چكيده
با بررسي آيات قرآن و روايات، در مييابيم هميشه فراروي پيامبران و مصلحان، موانعي جدي بوده است. قرآن و روايات، در جايگاه آينهاي براي خردورزان و اهل بصيرت، نمايانگر رفتارها و واكنشهاي اصناف مختلف مخالفان، در رويارويي و در مقابل، عملكرد انبيا و مصلحان به ويژه حضرت مهدي عليه السلام است. در گذشته[1] از ميان موانع متعدد، كفار، منافقان، مفسدان و متكبران بررسي شد. در اين نوشتار، به بررسي دنياطلبي و دنيازدگان ميپردازيم.
دنياطلبي به معناي اسارت در دام دنيا، نه صرفاً تعلق به آن است، و