(مدت زمان لازم جهت مطالعه: 1 دقیقه)
كمتر كتابى از عامه مربوط به تاريخ اسلام است كه به «عبداللَّه بن سبأ» نپرداخته باشد.او چهرهاى است كه به شكلهاى گوناگون به تصوير كشيده شده است: او را شخصى كه مردم را دعوت به الحاد و شرك نموده، و از افكار و عقايد يهوديت دفاع مىكرده معرفى نمودهاند، يا شخصى كه منشأ انتشار افكار باطل در ميان جامعه اسلامى، و به گمراهى كشيدن گروه زيادى از صحابه بوده است. او را عامل فتنه و اولين محرّك در شورش برضدّ عثمان معرفى كردهاند كه منجرّ به قتل خليفه شد و بعد از آن تمام جنگها و فتنهها را به او نسبت
.jpg)
پیشینۀ تشیع در قلمرو ممالیک (648-923ق)، به ویژه در مصر، به صدر اسلام برمی‌گردد. از دید تاریخ‌نگاران مصری، در قلمرو ممالیک، تشیع در قرن‌های نخستین، حتی با وجود سیاست‌های خشن بنی‌امیه و بنی‌العباس علیه شیعیان فراگیر بود. با روی‌کارآمدن خلافت شیعی فاطمیان، تشیع هرچه بیشتر رشد کرد. با وجود سخت‌گیری‌های جانشینان آنان، یعنی ایوبیان، به ویژه صلا‌ح‌الدین، تشیع همچنان، تا اوایل عهد حکومت ممالیک، پرطرف‌دار و فعال بود؛ اما با روی‌کارآمدن ممالیک و اقداماتشان، در پایان این سلسله اثر چندانی از تشیع باقی
شيعه در لغت به معناي پيرو است و در اصطلاحي عام به معناي كساني است كه به خلافت بلافصل امام علي علیه‌السلام پس از وفات پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم اعتقاد دارند. موضوع زمان پيدايش تشيع از جمله موضوعاتي است كه از ديرباز ميان انديشمندان مسلمان و غير مسلمان به موضوعي پردامنه معروف بوده است. آنچه در اين نوشتار به دنبال آن هستيم، بررسي آغاز پيدايش تشيع از ديدگاه تني چند از انديشمندان غربي است. بر اساس يافته‌هاي اين تحقيق، اغلب مستشرقان پيدايش تشيع پس از وفات پيامبر اكرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم
