کتب و مقالات فرق

1ـ6. اسناد حديث تفرقه اين روايت در جوامع روايى اهل سنت همانند سنن ابن ماجه (218ـ276ق)،[28] با توجه به طرق متعدد حديث، آن را مى پذيريم و بيشتر در محتواى آن به بحث مى پردازيم.
2ـ6. محتواى حديث تفرقه هنگام بحث از محتواى حديث، بايد جداگانه از دو بخش صدر و ذيل آن سخن گفت. در صدر، سخن از پراكندگى امت پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به هفتاد و دو يا هفتاد و سه فرقه است;[29]ذيل حديث درصدد تعيين فرقه ناجيه برآمده است. صدر حديث را از قديمى ترين منبع، يعنى سنن ابن ماجه، نقل مى كنيم:
... قال(صلّی

1. شيعه و معناى لغوى و اصطلاحى آن[1] و زيديه[2] تفاوت دارد و اعتقاد به وصايت در بين اماميه نقش مهمى دارد.واژه شيعه از نظر لغت به معناى پيروان و ياران و انصار است و با همين ساختمان لفظى، بر مفرد، تثنيه، جمع، مذكر و مونث،بدون نياز به تغيير قالب، اطلاق مى گردد و ريشه آن از «مشايعت» به معناى مطاوعه و پيروى كردن است.
شيعه، در مورد فرد، يا افرادى به كار مى رود كه دوستدار على(عليه السلام) و فرزندان او هستند وبه امامت آنها اعتقاد دارند; به عبارت ديگر، پس از رحلت پيامبر گرامى اسلام، از سوى

دگرگونى انديشه ها و عقايدْ لازمه قوه تفكّر انسان است، و آن جا كه محور معيّنى وجود نداشته باشد، اين دگرگونى ممكن است تا بى نهايت ادامه پيدا كند، به گونه اى كه با تولّد هر فرد انسانى، بايد منتظر ظهور عقيده اى تازه باشيم. اما ظهور اديان و مذاهب و مكاتب مختلف، افكار بشرى را حول محورهاى خاصّى به گردش درآورده اند و از پراكندگى بيش از حدّ جلوگيرى كرده اند. در اين ميان، پيدايش اسلام به عنوان دين خاتم نقطه عطفى در تاريخ فكر بشرى به وجود آورد; زيرا پيام نويدبخش خاتميت اين بود كه كاروان خرد و فكر بشرى به

پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله جامعه اسلامی دچار تشتت شد. معتقدان به وصایت و انتخاب امام و جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله از جانب خود ایشان،این جانشینی را منحصرا در امام علی علیه السلام می‏دیدند و آن‏ها هسته‏ اولیه شیعه را شکل دادند.گرچه تشیع در دوران خلافت امام علی علیه السلام نهادینه و در قرن اول هجری به‏ سازمان و گروه منسجم و متشکل دینی و سیاسی تبدیل شد. موضوع انحصار امامت در خاندان و اهل‏بیت نبوت یا به عبارت دیگر،در نسل فاطمه علیهاالسلام و نیز ارادت به آن خاندان،محوری استراتژیک

اسماء مبارك امامان دوازده گانه، در احاديث نبوي وارد شده و شيعيان اوليه پيش از اين كه اين بزرگواران را ببينند، نام آنان را مي دانستند؛ چنان كه جابر بن عبدالله، يار وفادار پيامبر، نقل مي كند: وقتي كه آيه«يا ايها الذين آمنوا اطيعوا الله و اطيعوا الرسول و اولي الامر منكم»[1] نازل شد، عرض كردم: يا رسول الله! خدا و رسولش را مي شناسيم و از آنان اطاعت مي كنيم، ولي اولي الامر چه كساني هستند كه خداوند اطاعت آنان را در رديف اطاعت خود و اطاعت شما ذكر نموده است؟ حضرت فرمود: اولي الامر جانشينان من و پيشوايان

بررسی و شناسایی ویژگی های منفی برخی از آثار کهن و مشهور دانش فرقه شناسی موضوع این نوشتار است. نویسنده به منظور آسیب شناسی و معرفی کاستی های گزارش این آثار درباره شیعه و فرقه های شیعی، به معرفی اجمالی هر یک از آن ها پرداخته، جهت گیری های خاص صاحبان آن ها را درباره شیعه و تشیّع روشن می سازد. اختلاف ارباب ملل و نحل در اسامی و القاب فرقه های شیعی و شمارش افراطی آن ها از دسته بندی شیعیان و عوامل اصلی این اختلافات از جمله کاستی ها و مباحث مهمی است که مورد اهتمام نویسنده واقع شده.
پیام اصلی