چکیده
رجعت یکی از ضروریات مذهب تشیع بوده و ادلۀ فراوانی بر حقّانیت آن وجود دارد. کتب و مقالات متعددی از صدر اسلام تا به حال، با بهرهمندی از آیات، روایات و تحلیلهای عقلی، به نقد و یا اثبات این نظریه پرداختهاند. اهل سنت و سلفیهای ایرانی، رجعت در امت اسلام را نپذیرفتهاند و اعتقاد به آن را غلوآمیز میپندارند و در ردّ امکان آن، به آیاتی از قرآن استناد میکنند و اکثر روایات این باب را مجهول، مرسل و ضعیف میپندارند. بزرگان شیعه در اثبات امکان و لزوم تحقّق رجعت، به آیات قرآن استناد می کنند و اکثر روایات مربوط به رجعت را صحیح دانسته و از آنها تواتر را برداشت میکنند. در میان سلفیهای ایرانی، عبدالوهاب فرید تنکابنی و سید ابوالفضل برقعی، اشکالات متعددی را بر عقیدۀ رجعت مطرح کردهاند. نگارنده بر آن است تا با محوریت آیات قرآن و روایات تفسیری، به نقد و بررسی شبهات وارده در کتاب «اسلام و رجعت» اثر عبدالوهاب فرید تنکابنی و بخشهایی از کتاب «بررسی علمی در احادیث مهدی» و«تابشی از قرآن» اثر سید ابوالفضل برقعی بپردازد.
نویسنده
سید علی محمد طبسی دانش آموخته درس خارج حوزۀ علمیه قم، پژوهشگر مؤسسۀ فرهنگ جعفری (ع)، قم، ایران.