(مدت زمان لازم جهت مطالعه: 1 دقیقه)
وقتي از امامان(ع) سخن مي گوييم، سخن از انسان هاي كامل، مظاهر تمام و كمال اسماي الهي، موجودات متاله و كلمات رباني تاماتي است كه سرمشق بشريت هستند. از اين رو، سخن گفتن از ايشان بسيار دشوار مي شود،چرا كه هريك از آنان مصداق اين كلام پيامبر(ص) خطاب به حضرت اميرمؤمنان علي(ع) هستند كه فرموده است: يا علي لايعرفك الاالله و انا؛ اي علي تو را جز خدا و من نشناخت . بنابراين، در شناخت هريك از اين اولياي الهي مي بايست به كلام پيامبر(ص) و خداوند در قرآن و احاديث شريف قدسي مراجعه كرد. از آن جايي كه در آيه
با طلوع خورشيد ولايت در طليعه هفتمين روز از ماه صفر، در روستاى «ابواء»، شعف و سرور بر سرزمين حجاز حاكم شد. مادرش، حميده، خادمهاى از شمال آفريقا بود كه در حرم حضرت امام صادق(ع) مقامى والا داشت. امام صادق(ع) به همراه خانوادهاش در حال بازگشت از مكه بود
بررسي انديشه هاي تفسيري امامان معصوم (علیهم السلام ) و دريافت معارف ناب قرآني از حکمت هاي ژرف آنها زمينه اي است تا معارف قرآني اهل بيت عصمت و طهارت درصدف کتابها و گنجينه کتابخانه ها نهفته نماندو با آشکارشدن آنها انديشه هاي عطشناک از مخازن بي بديل علوم و معارف قرآن بهره مند و سيراب گردد و گل هاي معرفت در بوستان با طراوت معنويت و محضر پرفيض ارباب عصمت و طهارت شکوفا گردد.
نگاهي به شيوه هاي مديريت سياسي پيشواي هفتم شيعيان دوران امامت امام كاظم(ع)، پس از دوره گذار از بحران سياسي بني عباس، يكي از پر مخاطره ترين ادوار امامت ائمه(ع) است. امام كاظم(ع)،كه امانت دار ميراث ارزشمند فرهنگي صادقين(ع) بود به دليل اختناق شديد حاكم، امكان گسترش وتوسعه آن را نداشت
بازخواني شيوه هاي امامان معصوم(ع) در برابر مشكلات و چالش هاي پيش رو مي تواند راهكارها و سازوكارهايي را به ما نشان دهد كه در جامعه حاضر براي برداشتن چالش هاي اساسي در حوزه هاي مختلف و گوناگون بدان نيازمنديم.امامان معصوم(ع) به عنوان اسوه هاي كامل و نمونه هاي عيني مي توانند در ايجاد جامعه تمدني و مهندسي فرهنگي، بسيار به نخبگان و تصميم سازان و برنامه نويسان ياري رسانند. از اين رو به منظور يافتن سازوكارهايي از زندگي امامان(ع) به بازخواني دوباره زندگي آنان نياز است كه مقاله زير به هدف دست يابي به آن